|
|
WYMOWA
Najważniejsze różnice wobec języka polskiego
c
|
- przed e, i, wymawiamy jak „s”
- przed a, o, u, wymawiamy jak „k”
- w grupie cc wymawiamy pierwsze c jak „k”, a
drugie jak „s”
|
(np. una
cerveza)
(np. una
casa)
(np. una lección)
|
ch
|
- wymawiamy jak miękkie „cz”
|
(np. un chico)
|
d
|
- na końcu wyrazu wymawiamy słabiej, prawie niesłyszalne
|
(np. una pared)
|
g
|
- przed e, i, wymawiamy jak „h”
- w pozostałych przypadkach jak „g”
- w grupie gui, gue, nie wymawiamy „u”
|
(np. un
ingeniero)
(np. un
gato)
(np. un
guerrero)
|
h
|
- nieme, nigdy
nie wymawiane
|
(np. un hospital)
|
j
|
- wymawiamy jak „h”
|
(np. un jardín)
|
ll
|
- wymawiamy jak „j”
|
(np. una calle)
|
ñ
|
- wymawiamy jak „ń”
|
(np. un niño)
|
qu
|
- po „q” zawsze piszemy „u”, ale go nie wymawiamy
|
(np. querer)
|
r
|
- na początku wyrazu lub w grupie rr wymawiamy wibrująco
|
(np. un
perro, un rey)
|
v
|
- wymawiamy jak „b”
|
(np. una ventana)
|
y
|
- wymawiamy jak „i”
|
(np. muy)
|
z
|
- wymawiamy jak „s”
|
(np. un zumo)
|
Akcentowanie
- gdy wyraz kończy się na samogłoskę lub –n,
-s:
|
akcent na przedostatniej sylabie
|
(np. muchacho, domingo)
(np. martes, piensan)
|
- gdy kończy się na inną spółgłoskę (niż powyżej)
|
akcent na ostatniej sylabie
|
(np. actriz,
profesor, feliz, reloj)
|
|