WYMOWA

 

Najważniejsze różnice wobec języka polskiego

 

c

- przed e, i, wymawiamy jak „s”

- przed a, o, u, wymawiamy jak „k”

- w grupie cc wymawiamy pierwsze c jak „k”, a drugie jak „s”

 

(np. una cerveza)

(np. una casa)

(np. una lección)

ch

- wymawiamy jak miękkie „cz”

 

(np. un chico)

d

- na końcu wyrazu wymawiamy słabiej, prawie niesłyszalne

 

(np. una pared)

g

- przed e, i, wymawiamy jak „h”

- w pozostałych przypadkach jak „g”

- w grupie gui, gue, nie wymawiamy „u”

 

(np. un ingeniero)

(np. un gato)

(np. un guerrero)

h

- nieme, nigdy nie wymawiane

 

(np. un hospital)

j

- wymawiamy jak „h”

 

(np. un jardín)

ll

- wymawiamy jak „j”

 

(np. una calle)

ñ

- wymawiamy jak „ń”

(np. un niño)

qu

- po „q” zawsze piszemy „u”, ale go nie wymawiamy

(np. querer)

r

- na początku wyrazu lub w grupie rr wymawiamy wibrująco

(np. un perro, un rey)

v

- wymawiamy jak „b”

(np. una ventana)

y

- wymawiamy jak „i”

(np. muy)

z

- wymawiamy jak „s”

(np. un zumo)

 

Akcentowanie

 

- gdy wyraz kończy się na samogłoskę lub –n, -s:

akcent na przedostatniej sylabie

(np. muchacho, domingo)

(np. martes, piensan)

- gdy kończy się na inną spółgłoskę (niż powyżej)

akcent na ostatniej sylabie

(np. actriz, profesor, feliz, reloj)