CZASOWNIKI

Odmiana przez osoby - osoby

Gerundio

Tworzenie gerundio:

Wyjątki niektóre:

Czasowniki zwrotne

W bezokoliczniku czasownik i zaimek zwrotny piszemy razem.

(np. peinarse => czesać się,      sentarse => siadać,      levantarse => wstawać)

Przy odmianie przez osoby zaimek zwrotny też się odmienia:

Czasownik odmieniamy według jego koniugacji (normalnie):

Uwaga:

- Jeżeli w bezokoliczniku zaimek dotyczy jakiejś osoby to go odmieniamy.

np.       Yo quiero sentarme. (Chcę usiąść.)

            Tú necesitas ducharte. (Musisz wziąć prysznic.)

            Ellos quieren acostarse. (Chcą położyć się spać.)

- W trybie rozkazującym zaimek zwrotny piszemy razem z czasownikiem i odmieniamy go.

Tryb rozkazujący - Imperativo

Imperativo Afirmativo:

np.       Escribe una carta a tus padre.          (Napisz list do rodziców.)

            ¡Cierren (¡Cerrad) la ventana!          (Zamknijcie okno.)

            ¡Enciende la luz!                               (Zapal światło.)

            ¡Ven aquí!                                          (Przyjdź tutaj.)

            ¡Come un poco más!                          (Zjedz trochę więcej.)

Uwaga:

- Czasowniki zwrotne w Imperativo piszemy łącznie z odmienionym zaimkiem zwrotnym: (Uwaga: w 2 os. l. mn. (vosotros) opuszczamy końcówkę „-d” czasownika!)

Odmiana nieregularna i częściowo nieregularna:

Imperativo Negativo:

np.       No tomes estos pantalones.               (Nie bierz tych spodni.)

Imiesłów przeszły – Participio

Używany do konstrukcji czasu przeszłego Pretérito Perfecto.

Odmiana nieregularna:

SER (BYĆ)

Odmiana w czasie teraźniejszym:

Używany do określenia cech stałych:

- zawód, zajęcie, wyznanie                   (np. Soy estudiante.)

- pochodzenie                                      (np. Soy polaco.)

- cechy stałe (wygląd, charakter)         (np. Es rubia.;  Son simpáticos.)

- przynależność                                   (np. Ese coche es de Juan.)

- czas                                                  (np. Hoy es domingo.;  Ya es tarde.;  Ahora es verano.;

¿Qué hora es? Son las doce y media.)

ESTAR (BYĆ)

Odmiana w czasie teraźniejszym:

Używany do określenia stanów przejściowych:

- samopoczucie, stan fizyczny   (np. Estoy contento.;  Estoy cansada.)

- stan zdrowia                                      (np. Estoy resfriada.)

- stan cywilny                                      (np. Estoy soltero.) (ALE: Soy viudo.)

- cechy zmienne                                   (np. El reloj está roto.)

- usytuowanie rzeczy i osób znanych    (np. Mis gafas están en la mesa.) (ALE: Hay unas gafas en la mesa.)

- czas                                                  (np. Hoy estamos a domingo.;  Ahora estamos en verano.)

HAY (BYĆ)

Jest to bezosobowa (nieodmienna) forma czasownika: haber.

Odpowiednik angielskiego: there is / there are.

Używamy:

- określenie położenia rzeczy i osób nieznanych   (np. En el parque hay unos bancos.)

- w pytaniach o ilość                                                 (np. ¿Cuántas latas de Coca-Cola hay en la nevera?)

Przy określaniu położenia zdanie rozpoczynamy określeniem miejsca.

Hay występuje zawsze ze słówkami (w odpowiedniej formie):

- rodzajniki nieokreślone (un, una, unos, unas)           (np. Allí hay un museo.)

- liczebniki (uno, dos...)                                               (np. Hay dos personas en la habitación.)

- mucho (mucho, mucha, mucos, muchas)                (np. Hay muchas latas en la nevera.)

- poco (poco, poca, pocos, pocas)                             (np. Hay pocas latas en la nevera.)

- bastante (bastante, bastantes)                                 (np. Hay bastantes latas en la nevera.)