ZDANIE ORZEKAJĄCE I PRZECZĄCE

Konstrukcja:

(Podmiot)   (no)   orzeczenie   dopełnienie.     

np.       Francisco compra un bocadillo.       

Marta no bebe cerveza.                    


Partykuły:

no

(nie)

Fernando no está en casa.

                                                                                                                                                                                                          

nada (≠ algo)

(nic ≠ coś)

 

No dice nada.

nadie (≠ alguien)

(nikt ≠ ktoś)

 

Nadie ha venido.

nunca (≠ siempre)

(nigdy ≠ zawsze)

Nunca voy al cine.

 

ninguno (≠ alguno) !

(/ ningún (≠ algún))

 

(żaden ≠ jakiś)

(forma skrócona)

¿Tienes algún problema? – No, no tengo ninguno.

(lub: No, no tengo ningún problema.)

ninguna (≠ alguna)

 

(żadna ≠ jakaś)

No tengo ninguna falda roja.

también

(też)

Voy al teatro. - Yo también.

 

tampoco

(też nie)

No voy al teatro. - Yo tampoco.

 

Ana no come mariscos nunca, pero tampoco come pescado.

(Ana nigdy nie je owoców morza, ale nie je też ryb.)

 

Uwaga:

Zdania przeczące z użyciem słów przeczących można utworzyć na dwa sposoby:

- umieszczamy no przed czasownikiem, a po nim słowo przeczące

            np. No ha venido nadie.        (Nikt nie przyszedł.)

- umieszczamy słowo przeczące przed czasownikiem i nie używamy wtedy no

            np. Nadie ha venido.             (Nikt nie przyszedł.)

 


ZDANIE PYTAJĄCE

Konstrukcja:

Orzeczenie   (podmiot)   dopełnienie.

np.       ¿Está Antonio en casa?         (Czy Antonio jest w domu?)

(ALE:  ¿Estás enfermo?                    (Jesteś chory?))


Zaimki pytające:

¿Qué?

 

(co?)

np. ¿Qué es? (Co to jest?)

¿Quién?

 

(kim? kto to?) (liczba poj.)

np. ¿Quién es aquel chico? (Kim jest tamten chłopak?)

¿Quiénes?

 

(kim? kto to?) (liczba mn.)

np. ¿Quiénes son ellos? (Kim oni są?)

¿Cuál?

 

(jaki? który?) (liczba poj.)

np. ¿Cuál de estos prefieres? (Krótą z nich wolisz?)

¿Cuáles?

 

(jakie? które?) (liczba mn.)

np. ¿Cuáles son tus deseos? (Jakie są twoje pragnienia ?)

¿Dónde?

 

(gdzie?)

np. ¿Dónde estás? (Gdzie jesteś?)

¿Adónde?

 

(dokąd?)

np. ¿Adónde vas? (Dokąd idziesz?)

¿De dónde?

 

(skąd?)

np. ¿De dónde eres? (Skąd jesteś?)

¿Cómo?

 

(jak?)

np. ¿Cómo estás? (Jak się masz?)

¿Cuánto? /

 

(ile?)

np. ¿Cuánto cuesta? (Ile kosztuje?)

/ ¿Cuántos?

 

(ilu? ile?) (liczba i rodzaj zgodnie z rzeczownikiem)

 

np. ¿Cuántos son (sois)? / ¿Cuántas son (sois)?

      (Ilu was jest? / Ile was jest?)

¿Cuándo?

 

(kiedy?)

np. ¿Cuándo llegas? (Kiedy przyjeżdzasz?)

 

¿Por qué?

(dlaczego?)

np. ¿Por qué no fuiste a la fiesta? – Porque...

       (Dlaczego nie poszedłeś na przyjęcie? – Ponieważ...)

 

 

ZDANIA WARUNKOWE – FRASES CONDICIONALES

Zdania warunkowe I typu

Konstrukcja:


Si   +   Presente de indicativo   +   Futuro imperfecto.

lub

Futuro imperfecto   +   si   +   Presente de indicativo.

 

Uwaga:

Po „si” nigdy nie używamy Futuro!

 

np.       Si tengo tiempo, iré al cine.     lub     Iré al cine si tengo tiempo.

            (Jeśli będę miał czas, pójdę do kina.)

 

Używany do:

Wyrażenie czynności możliwej do realizacji w przyszłości. Czynność w przyszłości (wyrażana poprzez Futuro imperfecto) jest uzależniona od zaistnienia warunku (wyrażanego poprzez Presente de indicativo).